علیرغم پیشرفتهای علمی بشر امروزین، هنوز عوامل زیادی هستند که سلامت انسانها، خصوصا سلامت روانی آنان را تهدید میکنند. به همین دلیل موضوع سلامت روانی یکی از دغدغههای انسان معاصر است. محیط کالبدی که توسط خود انسان ساخته شده است، میتواند یکی از همان عوامل تهدید کننده برای انسان باشد.
با تحلیل نتایج پژوهش های انجام شده در این زمینه، میتوان بیان داشت که رابطه محسوسی بین سلامت عمومی انسان و محیط کالبدی وی وجود دارد و از طریق ارتقای کیفیت معماری محیط، میتوان سلامت عمومی، خصوصا سلامت روانی مخاطبین آن را ارتقا بخشید که همان مصداق «معماری درمانی» است.